Yazarlar

Boris Cyrulnik

Fransız nörolog, psikiyatrist, psikanalist, davranış bilimci. Rus-Ukraynalı baba ve Polonyalı annesinin Fransa’ya göçünden kısa bir süre sonra, 26 Temmuz 1937’de Bordeaux’da doğdu. Ailesi, 1942’de Auschwitz’e yollanmadan önce onu Nazilerden korumak amacıyla yatılı bir okula yerleştirdi, ardından bir süre de aynı okuldan bir öğretmenin yanında kaldı. 1944’te bir baskından kaçıp ismini değiştirerek savaşın sonuna dek Fransız Direnişçiler’in arasında saklandı. Ailesi tehcirden sağ çıkamadığı için teyzesi Dora tarafından büyütüldü. Daha sonra kendisini psikiyatrist olmaya bu travmatik deneyimin ittiğini belirtir. Yüksek lisans eğitimini Paris’te Tıp Fakültesi’nde tamamlayarak psikiyatri alanında uzmanlaştı, ardından davranış bilimlerine yöneldi. Özel bir psikiyatrik kurum olan La Salvate’ta başhekimlik yaptı. 1979’da bu görevden ayrılarak 1991’e dek farklı disiplinlerden araştırmacıların yer aldığı bir araştırma grubu kurup başkanlık ettiği Toulon-La Seyne-sur-Mer Hastanesi’nde konsültasyonlarına devam etti. Aynı dönemde yarı zamanlı, serbest psikanalist olarak da çalıştı. 1995-1996 yılları arasında Toulon Edebiyat ve Beşeri Bilimler Fakültesi’nde direktörlük yaptı. 1998’de Châteauvallon’un Ulusal Kültürel Yaratma ve Yayılma Merkezi’nin başkanlığına, 2005’te Annie-et-Charles-Corrin Ödülü’nün başkanlığına atandı.

İlk kitabı Mémoire de singe et parole d’homme 1983’te yayımlayan Cyrulnik altmışa yakın eser yazmıştır. Özellikle dayanıklılık (résilience) kavramını merkeze aldığı Şahane Bir Mutsuzluk ve Çirkin Ördek Yavruları büyük ilgi görmüştür. Zorluklar karşısında hayatta kalma, uyum sağlama ve hatta gelişme kapasitesi olarak tanımladığı dayanıklılık konusundaki çalışmalarıyla tanınan Cyrulnik, Aralık 2014’te Légion d’Honneur nişanı almıştır.

Corinne Bonnet

1959, Liège, Toulouse Üniversitesi’nde Yunan tarihi profesörü. Antik Akdeniz tarihi ve dinleri üzerine çalışmalarıyla tanınır. Lisansını 1981’te Liège Üniversitesi’nde eskiçağ tarihi üzerine yapan Bonnet, Melkart, Akdeniz’deki Tyrli Herakles’in Kültleri ve Mitleri isimli doktorasını tamamladı. Bonnet, 1981’den 1991’e kadar Namur Üniversitesi’nde (Notre-Dame de la Paix) ardından Tübingen Üniversitesi, Papalık İncil Enstitüsü, Calabria Üniversitesi ve Roma Tre Üniversitesi’nde dersler vermiştir. 2010 yılında Institut universitaire de France’a, 2011 yılında Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 2016 yılında Académie de l’Europe üyeliğine seçilmiş ve aynı yıl Lozan Üniversitesi’nden fahri doktora unvanı almıştır. 2003’ten beri Toulouse Üniversitesi’nde Yunan tarihi üzerine dersler vermektedir. E. Fagnan Semitik Çalışmalar Ödülü (1988), H. Pirenne Ödülü (1998), Cumont Ödülü (2014) ödüllerini almıştır.

İlk kitabı Mémoire de singe et parole d’homme 1983’te yayımlayan Cyrulnik altmışa yakın eser yazmıştır. Özellikle dayanıklılık (résilience) kavramını merkeze aldığı Şahane Bir Mutsuzluk ve Çirkin Ördek Yavruları büyük ilgi görmüştür. Zorluklar karşısında hayatta kalma, uyum sağlama ve hatta gelişme kapasitesi olarak tanımladığı dayanıklılık konusundaki çalışmalarıyla tanınan Cyrulnik, Aralık 2014’te Légion d’Honneur nişanı almıştır.

Lauren Bricault

1963, Saint-Germain-en-Laye, Fransız Mısırbilimci, epigraist ve nümismat, Toulouse-Jean Jaurès Üniversitesi’nde eskiçağ tarihi profesörü. Lisansını 1986’da Poitiers Üniversitesi’nde, doktorasını 1994 yılında Sorbonne’da tamamlamıştır. 1987’den 2008’e kadar Poitiers Üniversitesi’nde dersler vermiştir. Çalışmalarına Toulouse Üniversitesi’nde devam etmektedir. Özellikle İsiac kültlerine, yani Greko-Romen dünyasına yayılan Mısır kökenli kültlere (İsis, Sarapis, Harpocrates vb.) adanmış kırk kadar kitap ve yüz yirmiden fazla makale yayımlamıştır. 1999’dan beri İsiac çalışmaları üzerine uluslararası konferansların, organizasyonunu ve bilimsel yöneticiliğini yapmaktadır. Richard Veymiers ile birlikte 2008 yılında kurduğu Bibliotheca Isiaca bilimsel dizisinin yönetmenidir. 2015 yılında Institut universitaire de France üyesi, ertesi yıl Los Angeles Getty Araştırma Enstitüsü’nde misafir öğretim üyesi olmuştur. Roma İmparatorluğu’nun eyaletlerinde basılan madeni para kataloğu olan uluslararası Roman Provincial Coinage (RPC) projesinin yazarlarındandır.

Louis-Jean CALVET

Fransız göstergebilimci ve dilbilimci Louis-Jean Calvet 1942 yılında Tunus’ta dünyaya geldi. Dil ve toplum ilişkileriyle yakından ilgilenen Calvet’nin dilbilim ve toplumdilbilim konularında pek çok çalışması yayımlandı. Fransa’da Payot Yayınları’nın “Langages et Sociétés” (Diller ve Toplumlar) dizisini yöneterek bu diziden André Martinet, Pierre Guiraud, Morris Swadesh, Tullio de Mauro, Ivan Fonagy, Marina Yaguello gibi ünlü biliminsanlarının kitaplarının okuyucuyla buluşmasını sağladı. Ayrıca ünlü göstergebilimci Roland Barthes hakkında biri özgeçmiş olmak üzere iki kitabı vardır. Jean-Louis Calvet, son kitabı Akdeniz: Dillerimizin Denizi ile 2016 yılında Uluslararası Coğrafya Forumu Ptolémée Ödülü’nün, 2017 yılında da Académie Française Georges Dumézil Ödülü’nün sahibi olmuştur.

Martin W. LEWIS

Lisans eğitimini çevre çalışmaları alanında Santa Cruz Kaliforniya Üniversitesi’nde tamamladı. Berkeley Üniversitesi’nde coğrafya alanında yüksek lisans ve doktora dereceleri aldı. Aynı zamanda ilk kitabı olan doktora tezinde, Filipinler’de Kuzey Luzon’un dağlık bölgelerinde ekonomik kalkınma, çevresel tahribat ve kültürel değişim arasındaki etkileşimi inceledi. Daha sonraları dikkatini küresel coğrafya meselelerine çeviren Lewis, Karen Wigen ile birlikte Kıtalar Miti: Bir Metacoğrafya Eleştirisi’ni kaleme aldı. Coğrafya, çevre sorunları, dil, tarih konularında muhtelif eserlerin ve ders kitaplarının ortak yazarıdır. Daha önce George Washington Üniversitesi ve Duke Üniversitesi’nde çalışan Martin W. Lewis, 2002 yılından bu yana Stanford Üniversitesi Tarih Bölümü’nde kıdemli öğretim görevlisi olarak Uluslararası Tarih alanında dersler veriyor.

Rachel LAUDAN

1944’te doğan Rachel Laudan Güneybatı İngiltere’de geleneksel bir aile çiftliğinde büyüdü. 18 yaşında Gönüllü Yurtdışı Hizmeti ile Nijerya’ya gittikten sonra, Bristol Üniversitesi’nde jeoloji eğitimi almak için geri döndü. Londra Üniversitesi’nde önce yüksek lisansını, ardından 1974’te bilim tarihi ve felsefesi üzerine doktorasını tamamladı. Pittsburgh Üniversitesi, Virginia Tech ve Hawaii Üniversitesi’nde dersler verdi. İngiltere’de yaşadığı sıralarda yerel yemeklerin kaynaşması ve birbirleriyle bağlantılı mutfaklardan etkilenen Laudan, 1996’da Hawaii Üniversitesi tarafından yayımlanan akademik olmayan ilk kitabı The Food of Paradise’ı yazdı. Laudan misafir öğretim üyesi olarak dersler vermeye; SXSW, James Beard Vakfı, Southern Foodways Alliance, Gıda Teknolojileri Enstitüsü, çeşitli gıda ve tarım örgütleri, üniversiteler ve Dublin’deki toplantılarda gıda politikası üzerine söyleşilerine devam etmektedir. Yazarın İmparatorluklar ve Mutfaklar, Dünya Tarihinde Pişirme adlı kitabı Monografi Yayınlarından 7 Mayıs 2022 tarihinde yayımladı.

Irène Melikoff

7 Kasım 1917’de Sovyet Devrimi ile aynı gece St. Petersburg’da dünyaya geldi. Devrimde mülklerine el konulması üzerine Melikofflar, Rusya’yı terk ederek, kısa süre bulundukları Finlandiya ve İngiltere’nin ardından 1919’da Fransa’ya yerleşti. Irène Melikoff, Sorbonne Üniversitesi’nde İngilizce; École Nationale des Langues Oriantales’de Doğu dilleri bölümlerindeki öğrenimini eşzamanlı sürdürdü. 1940’ta matematik bilgini Salih Zeki Bey’in oğlu Faruk Sayar ile evlenerek bir süre Türkiye’de kaldı ve bu süre içerisinde Amerikan Kız Koleji’nde görev aldı. 1948’de Fransa’ya dönüp Farsça Bölümü’nde yarım kalan öğrenimini tamamlayarak Türkoloji alanındaki çalışmalarına yoğunlaştı. 1952’de Société Asiatique ve Société Linguistique’te Paris üyesi oldu. İlk eseri olan Umur Paşa Destanı’nda Düsturname-i Enveri’yi inceleyerek, bu çalışmasıyla CNRS’te araştırmacı olma imkânı buldu. Görevli olduğu süre boyunca üzerinde çalıştığı, Dânişmendname’yi konu alan doktora tezini 1957 yılında tamamladı. 1962’de Ebu Müslim Destanı yayımladıktan sonra ilgisini Alevi-Bektaşi araştırmalarına yoğunlaştırdı. 1968’de Strasbourg Üniversitesi Türk Araştırmaları Enstitüsü başkanlığına tayin edildi, 1969’da bu kurum bünyesinde kurucu başkan sıfatıyla Turcicadergisini yayımlamaya başladı. 1972’den 1988’e kadar Comité International d’Études Pré- ottomanes et Ottomanes’ın genel sekreterliğini yürüttü. 1986’da Strasbourg Üniversitesi’nden ayrıldı. 1992’de Uyur İdik Uyardılar, 1995’te ise edebî incelemelerin yer aldığı makaleler seçkisi De l’épopée au mythe (Destandan Masala) adlı eserleri yayımlandı. Şamanizm ile ilişkilendirdiği Alevi ritüellerinin kökenlerine dair Hadji Bektach: Un Mythe et ses Avatars (Hacı Bektaş, Efsaneden Gerçeğe) adlı çalışması 1998, Alevilik ve Bektaşilik üzerine kaleme aldığı makalelerden oluşan Kırklar’ın Ceminde, 2001’de yayımlandı.

Fransa, Türkiye, Azerbaycan ve İran’daki pek çok üniversiteden fahri doktora; Türk Tarih Kurumu’ndan şeref üyeliği almıştır. 8 Ocak 2009’da beyin kanaması sebebiyle tedavi gördüğü Strazburg’da aramızdan ayrıldı.

Kären E. WIGEN

Lisans eğitimini Japon Dili ve Edebiyatı alanında Michigan Üniversitesi’nde tamamladı. Berkeley Üniversitesi’nde coğrafya alanında yüksek lisans ve doktora dereceleri aldı. Japonya ve Japon coğrafyacılığı üzerine çalışmalar yaptı. Dünya tarihine ve tarih-coğrafya ilişkisine olan yoğun ilgisinin bir sonucu olarak Martin W. Lewis’le birlikte Kıtalar Miti: Bir Metacoğrafya Eleştirisi’ni kaleme aldı. Dünya tarihinde okyanusların yeri ve önemi ile haritacılık biliminin tarih içindeki seyrine ilişkin kitaplaşan çalışmalara imza attı. Daha önce Duke ve Wisconsin Üniversitelerinde görev alan Profesör Wigen, 2002 yılından bu yana Stanford Üniversitesi Tarih Bölümü’nde dersler veriyor.

Jacques Cauvin

Jacques Cauvin (1930-26 Aralık 2001), tarihöncesi Levant ve Yakındoğu alanında uzman Fransız arkeolog. Cauvin, çalışmalarına Fransa'da Oullins ve Chazelles Mağaraları'nda 1959 ve 1960 yıllarında başladı; ardından 1965 yılında Chandolas’da devam etti. Yakındoğu arkeolojisine ilgisi, 1958 yılında Maurice Dunand'ın kendisini Lübnan'ın Biblos kentindeki taş alet endüstrileri üzerine kazı ve incelemelerine davetiyle başladı. 1967 yılına kadar yedi kazı sezonu boyunca, Lübnan'ın Akdeniz kıyısına kadar uzanan araştırmalar gerçekleştirdi. Aynı dönemde 1962'de Suriye'de Horan, 1969'da Cezire, 1965'te Tayibe, 1972'de Tel Asvad'da kazı çalışmalarına katıldı. Bölgedeki deneyimi sayesinde, Maurits van Loon tarafından keşfedilen ve incelenen Mureybet kazılarını yönetmek üzere seçildi. 1978'de Türkiye’nin talebiyle Fırat Nehri'nde Cafer Höyük'te yeni bir kurtarma kazısı başlattı, bu kazı 1986'da bölgenin sular altında kalmasıyla sona erdi. Cauvin'in bu çeşitli önemli alanlardaki çalışmaları ve topladığı materyaller, Natufyan'dan Çanak Çömlek Öncesi Neolitik B döneminin sonuna kadar insanlığın gelişim süreçlerinin etrafında yoğunlaşır.

1966 yılında, CNRS ve diğer araştırma bursiyerlerinin desteğiyle, taş alet koleksiyonlarını incelemek ve stoklamak, ayrıca Neolitik dönemin problemleri üzerinde çalışmak için Güney Ardèche’teki bir değirmende Centre de Recherche d'Ecologie humaine et de Préhistoire'ı (CREP) kurdu.

Cauvin, kariyeri boyunca CNRS'de araştırmacı olarak kaldı. Sırasıyla 1957'de Araştırma Bursiyeri, 1966'da Chargé, 1977'de master, 1983'te direktör ve 1995'te emeritus direktör olarak görev yaptı. 1978'den 1982'ye kadar Paris'te ve 1977'den 1982'ye kadar Lyon'da yüksek lisans programlarını yönetmek üzere dersler verdi.